Bord 1: Stefan
Zoals gebruikelijk speelde ik op bord 1 een agressieve en open partij schaken. Mijn pionnen vlogen uit de startblokken. Mijn tegenstander maakte gretig gebruik van de zwaktes en ik moest met creatieve zetten uit de problemen zien te komen. Toen dat op zet 14 gelukt
was, had ik ook al het grootste gedeelte van mijn tijd verbruikt. Op zet 20 had ik minder dan 10 minuten op de klok. Op dit moment stond het 2,5 – 2,5 en was mijn partij doorslaggevend. Ik had een plusje, maar ik kon door de tijdsdruk het niet allemaal doorrekenen. Ik besloot het eindspel te verdedigen met een kwaliteit meer en dat bleek nog verdraaid lastig. Na 3 uur en 15 minuten spelen bood mijn tegenstander remise aan en nam ik deze maar al te graag aan.
Bord 2: Rob
Bord 3: Bram
Ik speelde een Engelse partij en kwam redelijk uit mijn opening. Wellicht geïnspireerd door Stefan besloot ik voor een gewaagd offer te gaan. Helaas pakte dit niet helemaal uit zoals gehoopt. Ik wist uiteindelijk een toren en twee pionnen te ruilen voor 2 stukken. Echter kwam in snel in een vervelende stelling terecht waar mijn tegenstander steeds meer druk kon geven en ik gedwongen werd een stuk te geven. Helaas bracht dit geen oplossing tot mijn problemen en had de tegenstander uiteindelijk een dodelijke mataanval.
Bord 4: Lester
In de partij tussen R. Verberne en L. Moorman kwam de doorschuif variant van de
Caro Kann op het bord. Na het pinnen van het paard op f3 en het afruilen van de c-pionnen is het plan duidelijk: De paarden oefenen druk uit op de zwakke d-pion vanaf c6 en f5 en met Bd7
creëren we een batterij met als doel de zwartveldige loper af te ruilen en een potentiële verdediger van de d5 pion uit te schakelen. Die druk bleek al snel te veel en de d-pion viel, waarna ook de zwartveldige loper van wit geruild kon worden voor een paard.
De resulterende controle over de donkere velden leidden al snel tot verschillende tactische motieven, waarbij de witte koningsstelling beschadigd en de mataanval ingezet kon worden
Er werd echter gekozen voor een vorkje op de damevleugel, wat niet correct bleek achteraf, gelukkig zag de tegenstander de weerlegging ook niet en werd de kwaliteit alsnog gewonnen.
Wit probeerde daarna nog een tegenaanval te lanceren op de zwarte koning, maar de degelijke reputatie van de Caro Kann maakte zijn naam meer dan waar en na nog een stukwinst gaf wit zich gewonnen.
Bord 5: Sven
Ik speelde wit, en kreeg een doorsnee Londen positie op het bord. Zwart was een beetje gretig met het afruilen van stukken, en kwam daardoor een beetje achter te staan in ontwikkeling. Even later gaf zwart een verleidelijk schaakje met de dame, denkend dat mijn pionnen hiermee ten onder zouden gaan. Helaas zag zwart over het hoofd dat mijn dame de pion dekte. Met een dame minder moest zwart opgeven.
Bord 6: Johan
Johan werd om 17:00 uur gevraagd of hij om 19:00 uur klaar kon staan om in tevallen tegen Hoogland. Natuurlijk was Johan bereidt om het team uit de brand tehelpen. Johan speelde op bord 6 met de zwarte stukken tegen een jongetegenstander. Johan bouwde een solide stelling die de jeugdige speler aan allekanten probeerde te breken. Toen bleek dat er geen doorkomen was voor de wittestukken werd er remise overeen gekomen.